Szare Szeregi prowadziły „Akcję M". Z programem zawartym w „Katechizmie M”. Pod koniec lat 80. powstały „Powinności” wzorowane na „Katechizmie M”. Obie ulotki warto przypomnieć - szczególnie dziś.
Decyduje genetyka. Umocowanie w kulturze. Ale ważna jest też świadomość i deklaracja. Ważna jest chęć i podejmowanie konkretnych działań na rzecz Ojczyzny. Ale co z obcokrajowcem? Od kiedy ktoś staje się Polakiem?
Czy emigrant ekonomiczny jest zdrajcą? Czy człowiek chory na depresję jest zdrajcą? Czy teraz, dziś patriota to ktoś kto siebie zaniedbuje, czy przeciwnie - "inwestuje" w siebie? Patriotyzm to (też) szacunek.
O kwestiach takich jak patriotyzm warto i trzeba mówić. Trzeba "powtarzać wielkie słowa z uporem", ale trzeba wiedzieć co się mówi! Dlaczego nikomu nie chce się zastanowić o co chodzi? Czy stać nas tylko na pozbawiony znaczenia bełkot?
Potraktujmy patriotyzm jako przykładową ideę do głębszej refleksji. Jako pretekst do rozważenia rzeczywistości, w której żyjemy i celów jakie w ogóle stawia przed sobą harcerstwo. Dziś o słowach.
Kiedyś zauważyłem, że moje przyznanie się do zmęczenia było bardzo ważnym wydarzeniem w życiu drużyny. Przestaliśmy być grupą harcerzy z instruktorem, a staliśmy się partnerami. Harcerstwo nie może niszczyć życia osobistego.
Harcerstwo jest żałosne po prostu i w ogóle to chyba podejrzane. Na szczęście są memy. Dzięki memom da się je trochę obronić. Ale niewiele. Na prawdę przeszkadza mi, że o harcerstwie najgorzej mówią... harcerze.
Kiedy w harcerstwie brakuje idei, harcerstwo zanika. Ludzie będą gromadzić się wokół charyzmatycznego wodza, który z uporem powtarza wielkie słowa. Nie pójdą za kimś przeciętnym.
Na charakter składa się także to jak traktujemy innych ludzi. To jakie zachowania, czy formy są dla nas oczywiste i odruchowe. Chodzi o fundamentalny szacunek. Harcerz miłuje przyrodę, a bliźni to przecież też przyroda...
Osiem lat temu instruktorzy Chorągwi Stołecznej wzięli udział w konferencji na temat patriotyzmu. Oto nasze wnioski.
